Wil je de koekjes op deze site aanvaarden ?
Jouw gegevens worden enkel hier gebruikt en niet doorgegeven aan ander partijen. Nog meer info over je privacy kan je hier vinden
Ik ben iemand/niemand
Ik ben iemand/niemand is het unieke en waargebeurde verhaal van Emilie en haar gezin.
Ze slaagt erin om alls van bij haar geboorte tot vandaag, nu ze eenendertig, neer te laten schrijven in een roman over haar leven. Ze heeft het over haar turbulente schoolcarrière, haar wilde uitgaansperiode en over haar liefdes, maar vooral over haar leven in armoede in onze welvaartmaatschappij.
Leven in een krabbenmand
Deze theatermonoloog is gebaseerd op de waar gebeurde roman ‘Ik ben iemand/niemand’ van Guy Didelez en Lieven De Pril. Een vrouw vertelt daarin over haar leven in armoede in ons land. Het is een beklijvend, soms humoristisch, soms hard relaas. Daarnaast komt haar kracht en doorzettingsvermogen sterk aan bod. Het is ook een liefdesgeschiedenis van een koppel dat elkaar door dik en dun blijft steunen.
Pril geluk
Hanne Daelemans woont in het opvanghuis Pril Geluk . Al is er van geluk weinig sprake. Het echtpaar dat het tehuis leidt, doet dat met ijzeren hand. De kinderen leven onder een strak regime en worden bij het minste zeer hard aangepakt. Simona en haar man houden er zo hun eigen methodes op na wat straffen betreft. Het enige wat hen interesseert is geld. Hier heeft alles zijn prijs.
Calamity Jane
Dit stuk is gebaseerd op historische gegevens, die ook terug te vinden zijn in het dagboek in briefvorm dat de wildwest-heldin haar leven lang bijhield en in de biografie die zij met de hulp van een ghostwriter liet verschijnen.
De parabel van Liefde en haat
Delfina, een waarzegster, leidt een generale repetitie en oefent aldus samen met haar spelers de act in die in een later stadium voor het publiek zal opgevoerd worden en die tot doel heeft zoveel mogelijk klanten (tegen betaling) naar haar individuele seances te lokken.
Accessoires
De bijverdienste
Taxi
Drie korte, humoristische eenakters van Guy Didelez over het thema verkeer. Met heel wat ironie worden de automobilisten in hun typische gedragingen getekend. Zo komen de taxichauffeur, de lifter en de verkoper van auto-accessoires in deze dolkomische stukjes aan bod.
Een geestige en tegelijk kritische kijk op het steeds maar groter wordende verkeersprobleem.
Paprika chips
Rudi heeft alles mooi gepland… Hij zal zijn vrouw opsluiten in de atoomschuilkelder die hij in zijn tuin heeft laten maken, om aldus met zijn secretaresse te kunnen samenleven. Als het hele zaakje uitlekt zal men hem nooit van ‘moord’ kunnen beschuldigen, want in de schuilkelder is er een voedselvoorraad voor jaren. Maar dan zal blijken dat wie een kuil graaft voor een ander…
‘Parprika chips’ is een hallucinante eenakter over de gevaren van kernreactors.
Ruis
Jos is een oudere man die op een wat oubollige manier luisterspelen maakt voor de lokale radio’s. Er is echter nog weinig interesse voor het genre. De moderne mens staart liever naar zijn televisie. Volgens Jos’ vrouw is die desinteresse echter in de eerste plaats te wijten aan het feit dat zijn luisterspelen niet realistisch genoeg zijn. Ze besluit een willekeurige voorbijgangster binnen te roepen en haar, zonder dat ze dit beseft, de hoofdrol te laten spelen in een bloedstollend verhaal.
De man in de spiegel
Joris Martin, hoogleraar kunstgeschiedenis, loopt het museum binnen net voor sluitingsuur. Hij wil de werken van de Poëtische School nog even in zich opnemen voor de cursus van volgende week.
Ik, Rik
Rik is een ongetrouwde man van een jaar of 40. Hij was vroeger leraar, maar is zonder werk geraakt. Van dat ogenblik af vindt hij, samen met andere tuinders, troost en toevlucht op zijn volkstuintje. Maar de tuintjes moeten verdwijnen, want de grond werd verkocht voor andere doeleinden. De tuinders voelen zich in de kou gezet en Rik is van plan om niet te wijken. Op z’n dooie eentje bouwt hij zijn schuil- en materiaalhokje om tot een soort bunker die hij zowaar met een geweer met hand en tand wil verdedigen. Rik is echt niet van plan om te wijken, ook al omdat in de monoloog duidelijk wordt dat hij met andere problemen en frustraties worstelt…
Monsieur Arsène
Het anonieme script gaat over een jouralist die middels een soort ‘monologue exterieur’ repeteert voor een persconferentie die hij zelf zal geven en waarin hij allerlei onthullingen over het vermiste paneel van het Lam Gods en de vermoedelijke stoute dief Arsène Goedertier zal blootgeven. Het stuk is getiteld naar de zogezegde schrijver monsieur Arsène zelf. De bergplaats van het gestolen paneel werd door Goedertier omschreven als een publiek toegankelijk pand niet ver van de Sint-Baafs.
Jouw gegevens worden enkel hier gebruikt en niet doorgegeven aan ander partijen. Nog meer info over je privacy kan je hier vinden