Wil je de koekjes op deze site aanvaarden ?
Jouw gegevens worden enkel hier gebruikt en niet doorgegeven aan ander partijen. Nog meer info over je privacy kan je hier vinden
Poëzie
Ik heb ook geen pretentie
Guy Didelez viste een veertigtal losse en minder losse verzen op uit buik en grijze cellen. Anne Westerduin kreeg smaak en pen te pakken en zette de vangst met sober maar met zot geweld op het verduldige papier.
Soms lichtvoetig of ronduit grappig, of met een vleugje ernst. Tussen de regels dan.
Frisse poëzie die fladdert van karamel naar het ondraaglijke leven. Een delicatesse om van te snoepen, met mondjesmaat en zonder pretentie.
De kapitein
Dagen, weken, maanden, jaren
Werd er gewerkt aan een schip
Tot het klaar was om te varen,
Voorbereid op elke klip.
Zo start het boek dat Guy Didelez en Frank Pollet bewerkten. Het werd één lang mysterieus gedicht van tweehonderd veertig verzen over een oude man, een schip, de zee en… muizen. Maar ook over liefde, afscheid en dood.